Bunu okuyacak kadar yaklaştıysan, artık çok geç.

Bu Blogda Ara

15 Şubat 2010 Pazartesi


Such a lonely day
And it's mine
The most loneliest day of my life

Such a lonely day
Should be banned
It's a day that I can't stand

The most loneliest day of my life
The most loneliest day of my life

Such a lonely day
Shouldn't exist
It's a day that I'll never miss
Such a lonely day
And it's mine
The most loneliest day of my life

And if you go, I wanna go with you
And if you die, I wanna die with you

Take your hand and walk away

The most loneliest day of my life
The most loneliest day of my life
The most loneliest day of my life
Life

Such a lonely day
And it's mine
It's a day that I'm glad I survived




Alttaki yazıyla alakalı bişeyler yazmak istedim nedense. 15 Şubat'ta yalnız sevgililer günü geçirme triplerine giricem neredeyse. Ama hiçbir gerçek aksini kanıtlayamaz 'The most loneliest day of my life'. Bugun mesaj atmassam bi daha da atmam zaten. İçim hiç bu kadar acımamıştı 3 haftadır. Neden insan böye acı çeker? Keşke olsa Eternal Sunshine Of the Spotless Mind'daki gibi. Tüm paramı verirdim heralde sil baştan başlamak için ona, hayata, onsuzluğa...


PS: Resimdeki tema yalnızlık belki alakasız bulanlar olur diye belirtmek istedim. Öyle yalnız ki bi başına binio.Benimki de tam deli karı blogu oldu..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder